Belasting betalen over spaargeld gebeurt via de vermogensrendementsheffing over fictieve rendementen. In tijden van lage rente betalen spaarders daardoor meer belasting over spaargeld dan de rente die zij erover ontvangen. Zij teren in op hun vermogen. Eerlijker zou zijn om de opbrengst te belasten die men daadwerkelijk behaalt met dat vermogen. Ons hoogste rechtscollege heeft geconcludeerd dat de vermogensrendementsheffing strijdig is met het Europees eigendomsrecht. De overheid zou gedupeerde spaarders daarom moeten compenseren. Als men daar geen gevolg aan geeft, bestaat de kans dat het Europees Hof voor de Rechten van de Mens het kabinet daartoe zal verplichten. Maar dat zal een jarenlang slepende procedure vergen.
Categorieën
We zijn en blijven een land van spaarders, ook al levert dat al jaren bijna geen rente meer op. Begin 2020 hadden Nederlandse huishoudens samen 368 miljard euro aan spaargeld op de bank staan. Maar waarom is de spaarrente nog steeds zo laag? 
Bewaarloon voor spaargeld, boeterente, strafrente, negatieve rente. Wie had ooit kunnen vermoeden dat deze benamingen tot onze dagelijkse vocabulaire zouden behoren? Maar anno 2020 gaat er bijna geen dag voorbij zonder een nieuw bericht daarover. Banken en spaarbanken vermijden meestal de term “negatieve rente”. Zij spreken liever van ‘bewaarloon’. 
Regelmatig zijn er online inzamelacties voor een goed doel via crowdfunding. Dat kan het initiatief zijn van een grote stichting, maar ook van een particulier. Maar wie controleert er nou of het opgehaalde geld goed terecht komt? In de praktijk is regelmatig sprake van bedrog bij inzamelacties. 
Verschillende gemeenten in Nederland maken werk van een ruimhartiger armoedebeleid. Ze bieden in dat verband een ‘basisinkomen’. Een maandelijks inkomen dus, zonder dat men daarvoor hoeft te werken. Dat betekent overigens niet dat er geen sprake is van een tegenprestatie. Maar onderneem je als uitkeringsgerechtigde bepaalde activiteiten in dienst van de samenleving? Dan stellen bedoelde gemeenten dat gelijk aan werk. Werk waaraan men dus een basisinkomen verbindt. 
Afschaffing van contant geld. Keer op keer gaan de media in op dit thema. En ook de centrale banken hebben het onderwerp inmiddels tot hun aandachtsgebied gemaakt. De meest ongeloofwaardige argumenten haalt men aan om de afschaffing van contant geld te rechtvaardigen. Contant geld zou het milieu schaden. Elektronische betalingen daarentegen produceren minder CO2. Wat een onzin! Elke jogger genereert meer CO2 door zijn fysieke inspanning dan een hele straat die contant betaalt. Het aandeel van contant geldgebruik in de totale CO2-uitstoot is verwaarloosbaar. Maar nu weer serieus, welke gevolgen heeft een maatschappij zonder contant geld. 
Een gebouwgebonden financiering is een lening die blijvend gekoppeld is aan de woning en niet aan de woningbezitter. Een interessante financieringsvorm voor particulieren die opzien tegen dure investeringen in duurzaamheid. Die drempel verdwijnt als men uitgaven voor duurzaamheid niet in één keer hoeft op te brengen. De aflossing gebeurt in een termijn die beter aansluit bij de terugverdientijd. Maar hoe werkt zo’n gebouwgebonden financiering? 
Als medewerkers de schulden boven het hoofd groeien, is dat op de eerste plaats een privéprobleem. Maar personeel met schulden heeft natuurlijk ook invloed op de arbeidsrelatie. Het brengt onrust in het bedrijf. Geldzorgen zijn voor de prestaties van werknemers niet erg bevorderlijk. Bovendien dreigen er loonbeslagen en dus extra rompslomp voor de boekhouding. Hoe moet je daar als baas op reageren? 
De rente bevond zich eind 2018 op het laagste niveau ooit. Als spaarder kreeg je nauwelijks rente vergoed. Met een krediet daarentegen, was je blij met al dat goedkope geld. Bij een lage rente zoeken vooral huiseigenaren naar mogelijkheden om daarvan te profiteren. Maar waarom zijn de rentetarieven zo sterk gedaald? En hoe kan je profiteren van die lage rente? Moet je kiezen tussen rentemiddeling of oversluiten. Of moet je misschien beter niets doen?